In een artikel met de ingenieuze titel: ‘Government Drug Adviser David Nutt Sacked’ voegde The Guardian een humoristische draai aan een verder grimmig verhaal over een eerlijke drugsadviseur, professor David Nutt. Nutt ging tegen de stroom in en zette zijn reputatie en carrière op het spel om mensen voor te lichten over een impopulaire waarheid: dat illegale drugs zoals ecstasy en LSD in feite minder gevaarlijk zijn dan alcohol.
Van professor David Nutt was bekend dat zijn visie over psychedelica indruiste tegen de gevestigde normen in onze cultuur. Hij deed zijn uiterste best om ervoor te zorgen dat mensen toegang hadden tot geldige informatie over veiligheid. Realistisch gezien is dit de enige eigenschap die een drugsadviseur zou moeten hebben: een verlangen om authentieke informatie te verstrekken over middelen van misbruik.
Helaas nemen maar heel weinig drugsadviseurs dit standpunt in. De meesten geven er de voorkeur aan om de informatie die hen wordt gegeven door organisaties zoals de Food and Drug Administration (FDA), te herkauwen, zelfs als die informatie verouderd of ronduit onwaar is. David Nutt weigerde dit en stond erop dat de waarheid voor iedereen toegankelijk zou worden gemaakt.
En daarvoor werd hij ontslagen. Om wat meer te begrijpen over hoe en waarom zijn eerlijkheid tot zijn ondergang leidde, moet je misschien wat meer weten over de corrupte kijk op drugs die de algemene bevolking over de hele wereld bijbrengt.
Westerse samenleving heeft een vertekend beeld van drugs en alcohol
Voor het grootste deel gaan mensen ervan uit dat ‘legaal’ ook ‘veilig’ betekent en laten ze de overheid en de media al hun kritische denkwerk voor hen doen. Als iemand echt zijn eigen tijd en moeite zou steken in het onderzoeken van het veiligheidsprofiel van drugs en alcohol (of iets anders waarvan wij aannemen dat het waar is), zouden ze vrij snel beseffen dat de status-quo, de algemene mening, verre van accuraat is. .
Nee, het meeste van wat wij als samenleving geloven, heeft in feite weinig draagvlak. Sommige van de veiligste drugs (zoals LSD) behoren tot de meest illegale, terwijl sommige van de gevaarlijkste (zoals alcohol en voorgeschreven opiaten) legaal zijn.
Wat wij als ‘feiten’ bestempelen, zijn over het algemeen valse statistieken, verkeerde informatie of regelrechte indoctrinatie die wordt gevoed door media, gelieerde websites of bedrijven. Al deze ongelijksoortige entiteiten hebben één ding gemeen: ze proberen hun eigen agenda door te drukken.
Een paar jaar geleden zouden discussies als deze hebben geklonken als het gezever van een complottheorie. Helaas (en tot grote opluchting van degenen die aluminiumfoliehoeden dragen) zijn er bergen bewijsmateriaal opgegraven en gedeeld om te bewijzen dat deze bedrijven – vooral degenen die betrokken zijn bij de verkoop, reclame, het verbod op of de aankoop van drugs of alcohol – valse ideeën in de publieke opinie drukken.
Het doel is niet om het grote publiek nauwkeurige informatie te geven over hoe deze medicijnen werken of hoe veilig ze zijn. Het doel is ervoor te zorgen dat de meerderheid van de bevolking naar drugs en/of alcohol kijkt door de lens die hen wordt opgelegd door de bedrijven die de drugs verkopen en/of de organisaties die strafrechtelijke vervolging uitdelen aan mensen die deze in bezit hebben.
Met andere woorden, de voorlichting die we over drugs krijgen, moedigt ons aan om clandestiene drugs te negeren en te vermijden, maar om drugs goed te keuren die verkrijgbaar zijn via de overheid. Het drugsbeleid wordt uitgevoerd door politici, die vaak wetenschappelijk bewijs met betrekking tot de veiligheid van drugs negeren of weigeren te erkennen.
Het resultaat hiervan is vrij gemakkelijk waar te nemen.
Vraag de gemiddelde, niet-drugsgebruiker wat hij weet over bijvoorbeeld Crystal Meth. Ze zullen je waarschijnlijk vertellen dat je er dood aan gaat, dat je tanden erdoor rotten en dat jouw gezicht er korstjes van krijgt.
Vraag hen naar LSD en ze zullen je waarschijnlijk vertellen dat het extreme hallucinaties veroorzaakt, dat je nooit meer een vliegtuig zult kunnen vliegen omdat LSD flashbacks elk moment kunnen toeslaan en je in een toestand kunnen brengen die lijkt op schizofrenie die permanent zou kunnen zijn.
Dit zijn behoorlijk forse garanties ondanks het feit dat ze nog nooit drugs hebben gebruikt, en toch zijn dit de overtuigingen van het grote publiek. Vraag dezelfde mensen echter naar een legale drug zoals alcohol, en je zult over de hele linie antwoorden krijgen.
Sommige mensen hebben een hekel aan alcohol, maar het is onwaarschijnlijk dat iemand bereid zou zijn jou volledig uit hun leven te weren als ze jou drinkend zouden vinden, terwijl dit voor iemand die Meth rookt een al te vaak voorkomende ervaring is.
Diezelfde mensen zijn vaak verbijsterd of gaan in een staat van ontkenning als je erop wijst dat alcohol in feite een drug is – en dan ook nog een gevaarlijke. Alcohol en sommige van zijn metabolieten zijn zelfs op korte termijn extreem giftig.
Metabolieten zijn chemicaliën of verbindingen die worden geproduceerd wanneer uw lichaam een bepaalde stof verteert of metaboliseert. Soms kunnen ze gevaarlijker zijn dan de originele chemische stof. Kijk bijvoorbeeld eens naar slechts één van de metabolieten van alcohol: acetaldehyde.
Je bent waarschijnlijk al op de hoogte van twee vrij veel voorkomende, zeer giftige chemicaliën, formaldehyde en aceton. Zelfs kleine doses van deze chemicaliën kunnen een persoon doden of ernstige schade aanrichten. Het zou verstandig zijn om een verbinding te vermijden die is samengesteld met een vergelijkbare structuur van beide moleculen, zoals acetaldehyde.
Helaas vergiftigen mensen die alcohol drinken zichzelf met acetaldehyde elke keer als ze er een paar drankjes nemen. Acetaldehyde wordt nu beschouwd als grotendeels verantwoordelijk voor veel van de gevoelens van een kater – niet voor uitdroging, zoals mensen liever denken.
En de extreem giftige aard van alcohol is één van de dingen die David Nutt wilde dat mensen zouden erkennen en begrijpen. Alleen omdat het legaal is, wil nog niet zeggen dat het veilig is. Hij wilde dat mensen zouden erkennen dat de legaliteit van een medicijn niets te maken heeft met het veiligheidsprofiel ervan.
Wie was David Nutt en waarom werd hij ontslagen?
David Nutt is een productief persoon in de wereld van de veiligheid van geneesmiddelen en schadebeperking.
Hij is de oprichter van Drug Science, een non-profitorganisatie die zich inzet voor het verstrekken van op bewijs-gebaseerde informatie over drugs. Hij was het hoofd van de afdeling Psychofarmacologie van de Universiteit van Bristol en voerde de allereerste hersenscan uit van een patiënt onder invloed van LSD.
Met andere woorden; Nutt weet waar hij het over heeft. Onder zijn werk schetsen de professor David Nutt studies naar LSD en zijn psilocybine-studie de waarheid over deze stoffen.
David Nutt werd ontslagen omdat de oorlog tegen drugs een leugen is en de publieke opinie over drugs gebaseerd is op een politieke agenda in plaats van wetenschappelijk bewijs. Drugs kunnen zeker gevaarlijk zijn en moeten met de nodige voorzichtigheid worden benaderd.
Een deel van de juiste oplossing, is goed onderwijs, en dat is precies wat David Nutt probeerde te bieden. Alleen met de juiste opleiding kun je echt begrijpen hoe je de risico’s en gevaren van drugsgebruik kunt minimaliseren. Wanneer je mensen de verkeerde informatie geeft, kan dit meer problemen opleveren dan dat het oplost.
De War on Drugs doet eigenlijk heel weinig om druggerelateerde schade en misdaad te verminderen. Sterker nog, als de oorlog tegen drugs niet bestond, zou druggerelateerde misdaad veel minder vaak voorkomen, omdat onze wetshandhavingsinstanties zich niet zouden richten op recreatieve drugsgebruikers, die een onevenredig groot deel van de gevangenispopulatie uitmaken.
Nutt brak met de conventies door mensen informatie te verstrekken die in strijd was met wat beschikbaar was van de reguliere autoriteiten. De methodologie van deze reguliere autoriteiten is op zijn best twijfelachtig.
Een veelgeciteerd artikel, gepubliceerd aan het King’s College in Londen, bestempelde alcohol als de vijfde gevaarlijkste drug na heroïne, cocaïne, barbituraten en methadon. Tabak werd als negende beoordeeld. Cannabis, LSD en ecstasy werden lager beoordeeld, respectievelijk 11, 14 en 18.
En toch worden psychedelische drugs zoals LSD en paddenstoelen vaak gedemoniseerd en beschreven als enkele van de gevaarlijkste stoffen ter wereld. Realistisch gezien zijn psychedelica over het algemeen redelijk veilig.
Ze veroorzaken zeer weinig risico op lichamelijk letsel, ze zijn niet verslavend, en van alle drugs hebben ze de meeste kans om diepgaande, therapeutische veranderingen teweeg te brengen die de gebruiker weken, maanden of zelfs jaren na hun ervaringen bijblijven. Desondanks zullen de meeste anti-drugsautoriteiten drugs zoals LSD in dezelfde geest gooien als zoiets als heroïne.
David Nutt wilde deze grove onnauwkeurigheid corrigeren door mensen de waarheid te vertellen. Eén van deze waarheden, en de waarheid waarvoor hij werd ontslagen, was dat hij publiekelijk aankondigde dat MDMA en LSD minder gevaarlijk zijn dan alcohol.
LSD, MDMA en alcohol vergelijken
LSD is echt veel minder gevaarlijk dan alcohol. Op individuele basis veroorzaakt alcohol veel meer gewelddadige handelingen, veel meer verwondingen en aanzienlijk meer criminele activiteiten dan LSD. LSD kan ervoor zorgen dat gebruikers af en toe een bad trip krijgen. Zelfs dan is het echter zeer onwaarschijnlijk dat gebruikers in een gevecht verwikkeld raken of eigendommen vernielen.
In termen van fysieke toxiciteit is alcohol simpelweg veel gevaarlijker. Alcohol is eigenlijk giftig voor het lichaam, terwijl LSD dat niet is. Elk orgaan of weefsel dat langdurig aan alcohol wordt blootgesteld, zal schade oplopen.
MDMA, het medicijn dat het meest wordt aangetroffen in pillen die als ecstasy worden bestempeld, is enigszins giftig. Het beïnvloedt de hersenen echter op een heel andere manier dan alcohol, wat zorgt voor een ervaring die veel minder risicovol is.
MDMA is een empathogeen stimulerend middel. De eerste term betekent letterlijk dat de stof gevoelens van empathie bij de gebruiker oproept. Dit komt waarschijnlijk ongeveer zo dicht in de buurt van het tegenovergestelde van gevaarlijk als je maar zou kunnen krijgen.
Alcohol daarentegen is een depressivum en een bedwelmend middel. Het werkt voornamelijk door het GABA-systeem van de hersenen te beïnvloeden. Door een stortvloed van deze neurotransmitter te veroorzaken, kan alcohol iemands remmingen volledig verminderen. Dit kan ertoe leiden dat ze overhaaste en onvoorspelbare keuzes maken.
MDMA kan ook remmingen aanzienlijk verminderen. Het meest voorkomende probleem dat verband houdt met MDMA-gerelateerd remmingsverlies is betrokkenheid bij gevaarlijke of riskante seksuele situaties. Omdat MDMA zulke krachtige gevoelens van liefde produceert, komen veel mensen in seksuele situaties terecht die ze anders zouden vermijden.
Hoewel dit zeker geen ideale situatie is, kan alcohol ter vergelijking hetzelfde probleem veroorzaken. Alcohol gerelateerde seksuele problemen worden echter meestal veroorzaakt door het verlies van remming en het gebrek aan zelfbewustzijn veroorzaakt door dronkenschap. Het is onwaarschijnlijk dat dronken mensen in risicovolle situaties terechtkomen omdat ze overweldigd worden door gevoelens van liefde, maar eerder omdat ze zich opgewonden voelen en bereid zijn gewelddadig of agressief te worden in hun streven naar seks.
Over het algemeen is alcohol dus een veel gevaarlijkere stof dan MDMA of LSD.
Het is meer fysiek giftig voor het lichaam. Het veroorzaakt black-outs waarbij mensen zich grillig of gevaarlijk kunnen gedragen. Het zorgt ervoor dat mensen gewelddadig en agressief worden en langdurig gebruik kan ernstige schade aan de hersenen en alle andere organen van het lichaam veroorzaken.
MDMA kan enige toxiciteit veroorzaken bij overmatig gebruik gedurende een lange periode. Het veroorzaakt echter geen van de andere gevaren die samenhangen met alcohol.
LSD is niet giftig en veroorzaakt geen black-outs of agressief gedrag. Het kan echter leiden tot psychische stoornissen bij mensen met een familiegeschiedenis van problemen als schizofrenie of psychose.
Slotgedachten over het gedwongen ontslag van David Nutt
Nutt vatte zijn eigen ontslag uit zijn functie als adviseur heel nederig samen. Hij erkende dat de beslissing politiek van aard was en dat het drugsbeleid momenteel niet op wetenschap is gebaseerd. Hij blijft erkennen dat dit een aanzienlijk gevaar is en dat elk beleid met betrekking tot drugs alleen gebaseerd moet zijn op empirisch bewijs.
Desalniettemin heeft deze situatie hopelijk de ogen van sommige mensen geopend voor de realiteit van het drugsbeleid in het Verenigd Koninkrijk en over de hele wereld. Beleidsmakers moeten zich houden aan de regels van de wetenschap in plaats van aan hun persoonlijke mening, en drugsadviseurs moeten boven alles eerlijkheid en goed onderwijs waarderen.
