Over de hele wereld beginnen steeds meer landen hun juridische standpunt over psychedelica te heroverwegen. Psychedelische middelen zijn al decennia zwaar gecriminaliseerd. Het bezit en de verspreiding van deze stoffen kan leiden tot hoge boetes, lange gevangenisstraffen en uitsluiting van de samenleving.
Onderzoekers zijn echter dieper ingegaan op het therapeutische potentieel van psychedelica. In de afgelopen jaren zijn psychedelische drugs populairder geworden als nieuw therapeutische middel. Onderzoekers hebben altijd geweten dat psychedelica, zoals LSD, veel therapeutisch potentieel hebben, maar de legaliteit van de stoffen vormde aanzienlijke barrières waardoor ze niet konden worden onderzocht.
De nieuwe wetenschap van psychedelica heeft echter geleid tot veel baanbrekend onderzoek. Wetenschappers ontdekken steeds meer toepassingen voor psychedelische verbindingen, variërend van het bestrijden van depressie en angst tot het herstellen van de schade aan de hersenen door verwondingen of drugsmisbruik. Het microdoseren van psychedelica heeft geholpen het leven van mensen te verbeteren, variërend van studenten in de universiteitsleeftijd tot oudere patiënten die worstelen met dementie.
Onderzoekers hebben zelfs simulaties ontwikkeld die digitale versies van psychedelische moleculen kunnen produceren en proberen deze in de receptoren van de hersenen te passen. Hierdoor kunnen ze een globaal idee krijgen van het soort effect dat een psychedelicum kan hebben, niet alleen voordat het is getest, maar zelfs voordat het is ontwikkeld.
Definitie
Zelfs vóór het moderne era waren mensen aan het onderzoeken. De hippie beweging van de jaren zestig maakte het gebruik van psychedelische drugs populair en veranderde voor altijd scene binnen de Amerikaanse cultuur.
Maar wat zijn psychedelica precies en wat maakt ze zo populair?
De striktste definitie van psychedelica is dat ze een bepaalde klasse drugs zijn die een duidelijk aantal effecten hebben.
Door de combinatie van deze effecten voelen mensen zich meer verbonden met de wereld om hen heen en de mensen daarin. Ze kunnen echter ook een diepe bedwelming veroorzaken die ervoor zorgt dat mensen volledig losgekoppeld lijken van de wereld of zelfs van de realiteit zelf.
Alleen al de potentie en kracht van psychedelica moedigen een verantwoord gebruik van deze stoffen aan. Psychedelica zijn krachtige medicijnen, en zelfs als ze worden gebruikt onder begeleiding van een counselor of psychedelisch therapeut, moet men voorzichtig zijn. Extra voorzichtigheid is geboden als je van plan bent psychedelica te gebruiken met onervaren vrienden of alleen.
Als je de verschillende soorten psychedelica, hun effecten en de manier waarop ze in het lichaam werken, begrijpt, kan jij je voorbereiden op eventuele psychedelische ervaringen die de toekomst voor jou in petto heeft. Hopelijk beantwoordt dit artikel al je vragen.
Klassering van Psychedelica
Enkele van de meest klassieke psychedelica zijn mescaline (te vinden in psychedelische cactussen zoals peyote), LSD (een synthetische verbinding ontwikkeld door Albert Hoffman), DMT (bekend als de God Molecule) en psilocybine (van nature geproduceerd als een alkaloïde in psychedelische paddenstoelen).
Hoewel al deze stoffen diepgaande, krachtige psychedelica zijn, werken ze allemaal heel anders in het lichaam. Elk behoort tot een bepaalde klasse medicijnen. De meest voorkomende klassen van psychedelica zijn de volgende:
Tryptamine
Op tryptamine gebaseerde psychedelica hebben een vergelijkbare structuur als een verbinding die mensen – evenals andere zoogdieren – in hun centrale zenuwstelsel dragen: tryptamine. Tryptamine helpt de beweging van neurotransmitters in onze hersenen te reguleren, vooral door het serotoninesysteem te activeren.
Tryptamine psychedelica kunnen variëren in intensiteit en effecten. Enkele van de meest populaire tryptamines zijn DMT, 5-MeO-DMT en psilocine.
Fenethylamine
Fenethylamine is, net als tryptamine, een sporenamine; een groep verbindingen die helpen bij het moduleren van de werking van hersencellen en de chemicaliën die ze gebruiken om te communiceren. In vergelijking met reguliere monoamines worden sporenamines in veel lagere concentraties aangetroffen.
Fenethylamine zelf is een natuurlijk geproduceerd sporenamine dat in het zenuwstelsel van de mens werkt en op een vergelijkbare manier werkt als tryptamine. Gesubstitueerde fenethylaminen omvatten geneesmiddelen, zoals mescaline, die het fenylethylaminemolecuul als hun ruggengraat delen. De verschillen in de moleculen zorgen voor grote verschillen in psychedelische effecten.
Fenethylamine-psychedelica zijn over het algemeen meer stimulerend en hebben een diepgaander effect op het centrale zenuwstelsel dan tryptamine. Deze medicijnen zijn over het algemeen minder bekend en gewild dan tryptamines en lysergamiden.
De meeste populaire fenethylaminen zijn derivaten en alagons van mescaline, zoals fenescaline en proscaline. Het notoir gevaarlijke medicijn Bromo-Dragonfly, dat werd verkocht als een ‘nieuw’ type LSD, is ook een vervanging voor fenethylamine.
Lysergamide
Een lysergamide is een amide – een specifieke moleculaire structuur – op basis van lyserginezuur. De meest populaire lysergamide is LSD, of lyserginezuurdiethylamide. Er zijn recent veel lysergamiden beschikbaar gekomen, waaronder stoffen als 1P-LSD, ALD-52 en vele andere.
Lysergamiden zijn bijzonder veelbelovend voor psychedelische therapie. Ze brengen een diepgaande bewustzijnsverandering teweeg die enkele uren aanhoudt. Bij voldoende lage doses zijn deze veranderingen niet zo intens dat ze de rationele conversatie en het denken verstoren. Dit kan leiden tot therapeutische doorbraken.
‘Stijlen’
Psychedelica staan bekend onder een paar verschillende namen, waarvan sommige specifieke klassen van verbindingen verder te definiëren zijn op basis van hun effecten. Sommige van deze voorwaarden omvatten:
- Hallucinogeen is een term die wordt gebruikt om stoffen te beschrijven waarvan het primaire effect is om onze zintuiglijke waarneming te verstoren. Over het algemeen verwijzen hallucinogenen naar visuele hallucinogenen die verstoringen of vervormingen veroorzaken via het gezichtsvermogen. Het is echter mogelijk om auditieve hallucinaties te ervaren, of zelfs geur- (olfactorische) hallucinaties.
- Entheogenen zijn een klasse van psychedelica die stoffen zoals DMT bevatten. Theo– is het Latijnse woord voor God, en als zodanig zijn entheogenen psychedelica waarvan wordt aangenomen dat ze mensen dichter bij God brengen.
- Empathogenen zijn stoffen die helpen om het empathisch vermogen van de gebruiker te vergroten. Dit is één van de meest unieke en potentieel nuttige voordelen van psychedelische medicijnen: de capaciteit om het vermogen van een individu om contact te maken met een ander te verbeteren. Voorbeelden van krachtige empathogenen zijn MDMA en MDA, hoewel de laatste veel psychedelischer is.
Hoe Psychedelica Werken
Er zijn veel verschillende soorten psychedelische drugs beschikbaar. Elk type psychedelica werkt anders in het lichaam. Geneesmiddelen van dezelfde klasse zullen bepaalde overeenkomsten vertonen, terwijl geneesmiddelen van verschillende klassen bijna geheel anders zullen werken.
In feite beïnvloeden de drie meest voorkomende klassen van psychedelica – lysergamides, fenethylamines en tryptamines – allemaal op de een of andere manier serotonine. Lysergamiden en tryptamines zijn echter veel meer betrokken bij de modulatie van serotonine.
- Fenethylaminen zijn qua structuur veel dichter bij monoamines zoals dopamine en noradrenaline, en hebben als zodanig meer effect op deze neurotransmitters. Dit betekent dat fenethylaminen over het algemeen meer stimulerend zijn en een sterkere invloed hebben op het centrale zenuwstelsel (wat kan leiden tot onaangename of ongewenste effecten zoals verhoogde bloeddruk, verhoogde hartslag, enz.)
- Tryptaminen werken als niet-selectieve serotoninereceptoragonisten, wat betekent dat ze de verschillende serotoninereceptoren in de hersenen stimuleren. Ze werken ook als een serotonine-noradrenaline-dopamine-afgevende stof, wat betekent dat ze ervoor zorgen dat de hersenen hoeveelheden van deze stoffen afgeven, wat resulteert in hun relevante effecten.
- Lysergamiden werken over het algemeen samen met het serotonine- en dopaminesysteem, hoewel verschillende stoffen als agonisten of antagonisten kunnen werken. Afhankelijk van het feit of ze de receptoren stimuleren of deactiveren, kunnen de effecten van lysergamiden drastisch variëren.
Geschiedenis van Psychedelica
Psychedelica worden al duizenden jaren gebruikt door traditionele stammen culturen. In feite heeft bijna elke religie en spirituele cultuur op de planeet een soort associatie met een psychedelische plant of een brouwsel gemaakt van een mengsel van verschillende psychedelische componenten.
De Azteken, Maya’s en verschillende Zuid-Amerikaanse stammen staan bekend om hun historisch gebruik van het plantenbrouwsel ayahuasca. Ayahuasca bevat een significante concentratie DMT verkregen uit natuurlijke plantaardige bronnen die ceremonieel gedronken wordt.
Het is bekend dat Afrikaanse stammen, zoals de Bwiti, al duizenden jaren psychedelische planten zoals Iboga gebruiken.
Hoewel psychedelica al duizenden jaren worden gebruikt, beschouwen de meeste mensen de geschiedenis van psychedelica als relatief recenter en gerelateerd aan synthetische psychedelica zoals LSD. LSD werd voor het eerst ontwikkeld in de vroege helft van de 20e eeuw door chemicus Albert Hoffman.
Albert Hoffman ontwikkelde LSD met de bedoeling een krachtig medicijn te produceren dat mensen zou kunnen helpen hun geestelijke gezondheid te verbeteren. Nadat hij vijf jaar na de ontwikkeling per ongeluk een grote dosis had ingenomen, ontdekte Hoffman dat LSD sterk psychoactief was. In de loop van de volgende 20 jaar, vond LSD geleidelijk zijn weg in de handen van de algemene bevolking.
In de jaren zestig waren psychedelica zoals LSD en paddo’s ongelooflijk populair, wijdverbreid en grotendeels ongereguleerd. Dit leidde tot de ontwikkeling van de hippiebeweging en het ongebreidelde gebruik van psychedelica in de Verenigde Staten.
Tegelijkertijd kwam er een sterke vraag van conservatieve mensen om psychedelica te criminaliseren om de tegencultuurbeweging te stoppen die kapitalistische levensstijlen afkeurde. In 1971 werd het Verdrag inzake psychotrope stoffen door de Verenigde Naties aangenomen. Dit verdrag maakte het in feite illegaal om de meeste psychedelische drugs over de hele wereld te bezitten of te verkopen, tenzij uitsluitend gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek.
Pas in de afgelopen decennia begon het onderzoek naar psychedelica te hervatten. Dit heeft ons naar een gebied geleid dat sommigen – zoals auteur Michael Pollan – de nieuwe wetenschap van psychedelica noemen.
De Nieuwe Wetenschap der Psychedelica
Veel landen beginnen hun wetten en wetgeving rond psychedelica te veranderen. Dit heeft ertoe geleid dat steeds meer onderzoekers, anderen, journalisten, chemici en artsen het gebruik van psychedelica promoten of bepleiten.
Het boek van Michael Pollan, “How to Change Your Mind: What the New Science of Psychedelics Teaches Us About Consciousness, Dying, Addiction, Depression, and Transcendence”, heeft een geladen titel die niet tekortschiet aan alle fascinerende informatie die het biedt .
Dit boek is één van de belangrijkste literatuur die deze beweging begeleidt. Het combineert een aantal verschillende disciplines en bezigheden en verbindt ze allemaal met de rode draad van psychedelische therapie. Auteurs zoals Pollan helpen psychedelische medicijnen naar een breder publiek te brengen door de geloofwaardigheid van deze medicijnen met de wetenschap te verifiëren.
Andere gerenommeerde professionals beginnen ook te pleiten voor het gebruik van psychedelica voor de behandeling van psychische stoornissen. Jordan Peterson, psychedelisch onderzoeker en Canadese hoogleraar psychologie (werkzaam aan de Universiteit van Toronto), is één van de vele voorbeelden. Als klinisch psycholoog is Peterson een YouTube-persoonlijkheid die mensen promoot en onderwijst over psychedelica, psychologie, mythologie, religie en neurowetenschappen.
Microdoseren van Psychedelica
Microdosering van psychedelica is de afgelopen jaren een populaire gebruiksmethode geworden. Hoewel er vrijwel zeker mensen zijn die psychedelica microdoseren zolang ze beschikbaar zijn, zijn wetenschappers pas de laatste jaren begonnen met het bewijzen van de effecten van microdosering in klinische onderzoeken en studies.
Door microdosering kunnen mensen profiteren van de voordelen van psychedelica zonder dat ze zich aan de duur van de trip hoeven te binden. Microdoses psychedelica zoals LSD en psilocybine kunnen positieve veranderingen veroorzaken, zoals:
- Verbeterde cognitie
- Verminderde depressie en angst
- Verbeterd geheugen
- Verhoogde focus
- Verbeterde gezelligheid
- Verbeterd vermogen om te praten over trauma of psychische stoornissen
- Verbeterde waardering voor het leven
- Meer nederigheid
- Meer vermogen om liefde te uiten
- Verhoogde creativiteit
Deze voordelen zijn vrij diepgaand en zijn over het algemeen het doel van langdurige therapeutische behandelingen. Microdoses verlaten ook sneller jouw systeem.
Korte FAQ
Deze korte vragen geven je een korte samenvatting van psychedelica en hun belang.
Wat Zijn Psychedelica?
Psychedelica zijn een klasse drugs die over het algemeen worden gekenmerkt door hallucinaties of visuele vervormingen, krachtige verschuivingen in bewustzijn, inzichtelijk denken, creativiteit, waardering voor het leven en verbeterde zintuiglijke waarneming.
Deze drugs zijn gedurende een groot deel van de vorige eeuw over de hele wereld gecriminaliseerd, hoewel meer landen ze beginnen te legaliseren naarmate wetenschappers hun medicinale potentieel beginnen te erkennen.
Hoe Lang Blijven Psychedelica In Jouw Lichaam?
Het antwoord op deze vraag hangt af van de psychedelica die je gebruikt. Psychedelica zoals LSD blijven relatief korte tijd in je lichaam in vergelijking met andere langwerkende niet-psychedelische drugs zoals Valium.
- Urinetesten zijn de meest voorkomende. De meeste psychedelica kunnen na 2-5 dagen niet meer in de urine worden gedetecteerd.
- Bloedonderzoek kan psychedelica slechts voor een zeer korte periode detecteren. Voor LSD kan maximaal 16 uur lang 200 microgram worden gedetecteerd.
- Haartests kunnen gedurende enkele maanden LSD en psychedelica detecteren. Deze tests zijn echter niet erg gebruikelijk.
Hoe Werken Psychedelica?
Een gemeenschappelijk kenmerk dat door de meeste psychedelica wordt gedeeld, is hun invloed op een bepaalde chemische stof in de hersenen die serotonine wordt genoemd. In het bijzonder hebben psychedelica de neiging om te interageren met een zeer specifieke component van het serotoninesysteem, een bepaalde receptor die de serotonine 2A-receptor of 5HT2A-receptor wordt genoemd.
Verschillende psychedelica produceren echter verschillende effecten door hun interactie met andere neurotransmitters. Fenethylaminen werken bijvoorbeeld sterker samen met dopamine en noradrenaline; lysergamide werkt samen met dopamine en serotonine.
Conclusie
Psychedelica zijn zeer belangrijke stoffen. Ze worden al lang in tribale culturen over de hele wereld gebruikt vanwege hun medicinale en spirituele voordelen. Tegencultuurpopulaties hebben het gebruik van psychedelica voor soortgelijke doeleinden geadopteerd, en tegenwoordig beginnen artsen en wetenschappers de waarde van deze medicijnen in te zien.
De nieuwe wetenschap van psychedelica is veelbelovend. Naarmate er meer onderzoek wordt gedaan naar deze medicijnen en hun vele toepassingen, zullen steeds meer mensen de voordelen van psychedelische therapie blijven krijgen.
