Is er een verschil tussen DCK en DCK HCL? DCK staat voor Deschloroketamine, een dissociatieve verdoving. DCK heeft geen uitgebreid wetenschappelijk onderzoek, maar onderzoekers zeggen dat het potentieel heeft voor het kunnen beheersen van bacteriën, schimmels en virale infecties.
DCK is een lid van de arylcyclohexylamine groep. Het dankt zijn naam aan het ontbreken van een chloorsubstitutie op zijn fenylring, die men kan vinden op ketamine, een vergelijkbare chemische stof voor onderzoek. DCK HCL is vrijwel gelijkaardig. De HCL staat voor hydrochloride.
DCK en DCK HCL zijn niet voor menselijke consumptie en zijn ontworpen voor onderzoeksdoeleinden. Ze moeten buiten het bereik van kinderen en dieren worden bewaard en in een droge/dichte verpakking. Bij het uitvoeren van laboratoriumexperimenten met DCK en DCK HCL dient men altijd beschermende uitrusting te dragen.
DCK 101
Decholoroketamine (DCK) behoort tot de arylcyclohexylamineklasse van onderzoekschemicaliën. Arylcyclohexylamines bestaan uit een aminegroep gebonden aan een aromatische ring die aan een cyclohexaanring is bevestigd. DCK behoudt een fenylring gebonden aan een cyclohexaanring maar met een oxogroep (cyclohexanon) op zijn plaats. Een aminomethylketen bindt dan aan de aangrenzende alfa-koolstof van de oxogroepring. Hierdoor ontstaat het DCK-molecuul.
DCK is een chiraal molecuul. Het is gecategoriseerd als een racemisch mengsel, wat betekent dat het is samengesteld uit gelijke delen van de tegenovergestelde enantiomeren. Een van de eerste analogen van ketamine, DCK, dankt zijn naam aan het ontbreken van een functionele groep. Ketamine heeft een chloorsubstitutie op de fenylring, terwijl DCK dat niet heeft. In de naam “Descholoroketamine” betekent deschloor “zonder chloor”. DCK betekent in wezen “ketamine zonder de chloorring”.
Als een waarschijnlijk immunosuppressivum, raden wij DCK niet aan voor menselijke consumptie. De antischimmel- en antibacteriële eigenschappen moeten zorgvuldig en in een laboratoriumomgeving worden onderzocht.
DCK HCL 101
HCL staat voor hydrochloride. DCK HCL is bijtender dan DCK, wat betekent dat het een lagere PH waarde heeft. HCL ontstaat wanneer waterstofchloride wordt opgelost in water. Het is een eenvoudig diatomisch molecuul. Een polaire covalente binding verbindt het waterstof- en chlooratoom, aangezien het chlooratoom meer elektronegatief is in vergelijking met het waterstofatoom.
Het omzetten van amines in hydrochloride is een gebruikelijke manier om de oplosbaarheid in water te verbeteren. Dit maakt HCL ideaal voor onder meer het reguleren van de PH.
HCL kan ook in de maag worden gevonden, omdat je lichaam het nodig heeft voor de spijsvertering. Maar de HCL die ons lichaam van nature maakt, verschilt van de synthetische chemische stof. Mogelijke bijwerkingen van contact met synthetisch zoutzuur zijn onder meer corrosie van de slijmvliezen, slokdarm en maag, longoedeem, ernstige brandwonden, ulceratie, corrosie van ogen en huid en schade aan de luchtwegen bij inademing, ontsteking, gastritis, chronische bronchitis, dermatitis en fotosensibilisatie.
Is er een verschil tussen DCK en DCK HCL?
Er is niet veel verschil tussen DCK en DCK HCL. Het meeste DCK op de markt is in feite DCK HCL.
Een meer bekend voorbeeld is het verschil tussen cocaïne en crack-cocaïne. In poedervorm is het een hydrochloride zout. Maar als je het amine deprotoneert (een proton verwijderen), krijg je de “vrije base”-vorm, ook wel crack-cocaïne genoemd.
De stoffen zijn min of meer hetzelfde. Dus waarom HCL toevoegen?
In pure vorm is DCK een olieachtige, hydrofiele substantie. Niet bepaald kristallijn. Door HCL toe te voegen om een of meer van de functionele aminegroepen te protoneren, kunnen we verschillende polariteiten in het molecuul introduceren. Dit helpt de organische stof op te lossen in protische oplosmiddelen en een stof te creëren die gemakkelijker te hanteren is.
Heeft DCK farmaceutisch potentieel?
Als een substituut arylcyclohexylamine blijft DCK onderbelicht. Echter, net als de verbindingen waar het op lijkt (zoals fencyclidine of “PCP”), wordt DCK beschouwd als een NMDA-antagonist. Dit betekent dat het de werking van specifieke glutamaat-receptoren remt.
NMDA-receptoren zorgen ervoor dat elektrische signalen tussen neuronen in de hersenen en de wervelkolom kunnen passeren. Maar om de signalen door te geven, moet de receptor open zijn. DCK inactiveert mogelijk de NMDA door de prikkelende elektrische signalen te blokkeren. Deze ontkoppeling van neuronen geeft DCK farmaceutisch potentieel.
NMDA-receptorantagonisten worden vaak gebruikt als anesthetica voor mens en dier. Verder laboratoriumonderzoek naar DCK is nodig voordat onderzoekers conclusies kunnen trekken.
Heeft DCK HCL farmaceutisch potentieel?
Omdat onderzoek naar DCK ontbreekt, is het niet bekend hoe hydrochloride DCK verder verandert dan zijn chemische samenstelling. Doorgaans verandert de toevoeging van HCL de farmacologische effecten niet.
Nogmaals, we kunnen dit zien aan het verschil tussen “crack-cocaïne” en gewone cocaïne in poedervorm. Zoals Amerikaanse psycholoog en neurowetenschapper Dr. Carl Hart schrijft;
“Vanuit wetenschappelijk oogpunt heeft elke ongelijkheid in de strafmaat voor crack- en poedercocaïne geen zin. Op basis van mijn studies met alle vormen van cocaïne zijn er geen farmacologische verschillen tussen crack en poedercocaïne om hun gedifferentieerde behandeling volgens de wet te rechtvaardigen. Beide vormen van cocaïne produceert identieke effecten; deze effecten zijn voorspelbaar. Dat wil zeggen, naarmate de dosis wordt verhoogd, nemen ook de effecten toe, of het nu gaat om bloeddruk en hartslag OF subjectief de “High” en verslavend potentieel. De manier waarop de drug wordt ingenomen, verschilt op basis van zijn vorm echter. Crack wordt gerookt, terwijl poeder wordt ingeslikt, gesnoven of geïnjecteerd. Er worden intensere effecten waargenomen wanneer het medicijn wordt gerookt of geïnjecteerd, maar de substantie zelf blijft hetzelfde. Om crackovertredingen strenger te bestraffen dan poederdelicten is als het strenger bestraffen van degenen die betrapt worden op het roken van marihuana dan degenen die betrapt worden op het eten van spacecake”
Het verschil tussen DCK en DCK HCL is waarschijnlijk net zo triviaal. Voor onderzoeksdoeleinden in een laboratorium maakt het toevoegen van HCL de hantering en opslag gemakkelijker.
Zijn DCK en DCK HCL legaal?
De juridische status van DCK hangt af van waar jij je bevindt. Waar DCK is toegestaan, is menselijke consumptie meestal verboden.
DCK is momenteel illegaal in Italië, Letland, Duitsland, Zwitserland, het Verenigd Koninkrijk, Tsjechië, Oostenrijk en de Verenigde Staten. De juridische status lijkt echter voortdurend te veranderen. Blijf alsjeblieft bewust van de steeds veranderende aard van onderzoekschemicaliën en de wetten eromheen.
Waar DCK en DCK HCL kopen?
Bij RealChems verkopen ze DCK-poeder van topkwaliteit. Echter voeren wij voor het gebruiksgemak sprayflessen. Je moet minimaal 18 jaar oud zijn om te kunnen kopen. Alle producten zijn uitsluitend voor onderzoeksdoeleinden en niet voor menselijke consumptie. We raden aan om DCK op een koele, droge plaats te bewaren, uit de buurt van zonlicht.
